Jest to zabieg polegający na przebywaniu w komorze do suchych kąpieli w CO2 z bezwodnikiem kwasu węglowego. Ciało pacjenta (z wyłączeniem głowy) jest zamknięte w specjalnej komorze, do której dostarcza się dwutlenek węgla. Dwutlenek węgla wchłaniany przez skórę wywiera silne działanie rozszerzające na naczynia krwionośne. Pobieranie suchych kąpieli w CO₂ nie wymaga zdejmowania odzieży wierzchniej.

Kąpiel kwasowęglowa to zabieg balneologiczny. Jej działanie opiera się na wykorzystaniu wody nasyconej dwutlenkiem węgla (CO2).

Dobroczynne działanie kąpieli kwasowęglowych odkryto w 1778 roku. Miały korzystny wpływ na terapię u osób z dną moczanową i innymi podobnymi dolegliwościami. Były jednak mało znane w środowisku medycznym. Popularność zdobyły dzięki francuskiemu chirurgowi, który postanowił leczyć w ten sposób rany u swoich pacjentów. Tym samym pokazał, że woda kwasowęglowa sprawdza się wielotorowo i nie musi być użyta celem leczenia wyłącznie jednego schorzenia.

Sucha kąpiel kwasowęglowa to alternatywa dla mokrych tego typu kąpieli. Odbywa się ona w przeznaczonych do tego, niewielkich pomieszczeniach lub też kapsułach ze specjalnymi otworami na głowę. Pacjent nie musi się w nich rozbierać i napełniać wodą wanny – wystarczy, że w nich usiądzie, a ciało będzie poddawane ekspozycji na działanie dwutlenku węgla. Sucha kąpiel to świetne rozwiązanie dla osób, które mają problemy z poruszaniem się i którym czynności wchodzenia i wychodzenia z wanny przysparzają trudności. Co więcej, to dobra propozycja dla osób z mniejszą tolerancją na zimno. Czas takiego zabiegu wynosi najczęściej 15 minut.

Kąpiel kwasowęglowa sucha i mokra mają podobne działanie. Przede wszystkim rozszerzają one naczynia krwionośne, dzięki czemu łatwiej o wymianę między płynem zewnątrzkomórkowym a krwią – to z kolei poprawia elastyczność naczyń. Kąpiele kwasowęglowe pozytywnie wpływają również na żylaki oraz problemy z krążeniem, które związane są z cukrzycą. Zwiększają ukrwienie kończyn dolnych, a dzięki temu, że pobudzają krążenie, zapobiegają powstawaniu stopy cukrzycowej. Dobrze oddziałują także na przemianę materii, zmniejszając stężenie cholesterolu i glukozy w osoczu. Nie można zapomnieć o wpływie kąpieli kwasowęglowej na układ krążenia. Obniża ona ciśnienie krwi oraz częstość akcji serca. Poprawie ulega również dzięki niej przepływ wieńcowy krwi. Aby uzyskać takie efekty, potrzebna jest jednak seria zabiegów. Ponadto, kąpiel kwasowęglowa poprawia nastrój i ma działanie relaksujące. Pomaga także w przypadku problemów ze snem. Co więcej, zapewnia ona lepszą wentylację płuc. Warto pamiętać, aby nie łączyć tego typu kąpieli z innymi zabiegami leczniczymi, a przynajmniej odczekać po niej kilka godzin.

• schorzenia reumatyczne (w tym reumatoidalne zapalenie stawów),

• problemy z krążeniem obwodowym,

• bardzo niskie ciśnienie,

• nadciśnienie tętnicze,

• miażdżyca (we wczesnym stadium),

• choroba Raynauda,

• zmiany zwyrodnieniowe,

• zapalenia i dolegliwości bólowe stawów kończyn,

• otyłość,

• nerwica,

• schorzenia układu oddechowego (w tym astma i alergia),

• nadpotliwość stóp,

• mózgowe porażenie dziecięce.

• ciężka anemia,

• epilepsja,

• ciąża,

• miesiączka,

• nowotwory płuc i nerek,

• niewydolność oddechowa,

• niewydolność krążeniowa,

• transplantacje i dializy nerek,

• miażdżyca naczyń wieńcowych serca,

• hemofilia,

• choroby związane z niską krzepliwością krwi,

• stan po świeżym zawale mięśnia sercowego.

Przy suchej kąpieli kwasowęglowej można być ubranym w okrycie wierzchnie. W dniu kąpieli lepiej nie wykonywać innych zabiegów, choć dozwolone są te o łagodnym działaniu. Nie powinniśmy się też wycierać tuż po wyjściu z wanny, tylko pozwolić ciału na naturalne wyschnięcie.

W przypadku suchej kąpieli kwasowęglowej mogą pojawić się niewielkie skutki uboczne. U niektórych osób występują bóle i zawroty głowy, sporadycznie zdarzają się również zasłabnięcia.