Aktualności

Nasi specjaliści od „badania” krwi po raz kolejny udowodnili, że badania analityczne w Zespole Przychodni Specjalistycznych są najbardziej wiarygodne i precyzyjne.

Pracownia Diagnostyki Laboratoryjnej Zespołu Przychodni Specjalistycznych zajęła pierwsze miejsce w konkursie „Najlepsza jakość w diagnostyce Beckman Coulter” w obszarze „Oznaczanie testów biochemicznych: ALAT,AMYL, ALP, ASPAT, Białko całkowite, Bilirubina całkowita, Chlorki,Cholesterol, CK-NAC, Fosfor, GGTP, Glukoza, HDL, Kreatynina, Kwas moczowy,Magnez, Mocznik, Triglicerydy, Wapń, Żelazo”.

– Wysoką jakość i wiarygodność badań laboratoryjnych gwarantują przede wszystkim wiedza i umiejętności naszego personelu, a także wysokiej klasy sprzęt, którym dysponujemy. Wiarygodność wyników badań jest bardzo ważna w diagnostyce wielu chorób i stanowi podstawę do rozpoznania, skutecznego leczenia i monitorowania choroby – powiedziała Beata Holik-Januś, kierownik Pracowni Diagnostyki Laboratoryjnej (Na zdj.)

Ponadto nasza Pracownia otrzymała wyróżnienia w obszarze: „Oznaczanie białek specyficznych: ASO, CRP, RF”.

Wyniki biochemii krwi dostarczają wielu cennych informacji. Dają lekarzowi orientację w funkcjonowaniu prawie wszystkich narządów i gruczołów, ocenę stanu nawodnienia i odżywienia oraz postępu choroby.

Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat naszej Diagnostyki oraz badań, które wykonujemy.

Pracownia Diagnostyki Laboratoryjnej

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Uprzejmie informujemy, że do grona specjalistów w ZPS dołączyła lekarz Katarzyna Durek, internista, reumatolog. Od początku sierpnia przyjmuje pacjentów w ramach Podstawowej Opieki Zdrowotnej. Dodatkowy lekarz oznacza łatwiejszy dostęp do Podstawowej Opieki Zdrowotnej.

Pacjent, który potrzebuje pomocy lekarza rodzinnego może zostać przyjęty w dniu rejestracji, bez czekania w długiej kolejce przed gabinetem.

Prezes Zespołu Przychodni Specjalistycznych, Jarosław Kolendo przyznaje, że dzisiaj ciężko o lekarzy, a problemy z obsadą stają się codziennością. Także ZPS odczuwa problemy kadrowe. To, że specjaliści wybierają przychodnię przy Curie na swoje miejsce pracy uważa za sukces ZPS-u.

– Właśnie rozpoczyna u nas pracę specjalista chorób wewnętrznych i zarazem specjalista reumatologii, Katarzyna Durek. To z pewnością ułatwi pacjentom dostęp do naszej Poradni Podstawowej Opieki Zdrowotnej. Mieszkańcy regionu chętnie wybierają naszych lekarzy rodzinnych, ponieważ w jednym miejscu mają dostęp także do innych specjalistów, którzy pracują w naszych poradniach jak i do badań specjalistycznych. To są lekarze różnych specjalizacji: kardiolodzy, neurolodzy, alergolodzy, okuliści, diabetolodzy czy psychiatrzy – mówi Jarosław Kolendo, który w ZPS przyjmuje jako chirurg, ortopeda.

Posłuchaj:

Pracę w Zespole Przychodni Specjalistycznych rozpoczyna także ortoptystka, dzięki temu możliwe jest otwarcie Poradni Leczenia Zeza.

– Chciałbym podkreślić, że nasze zaproszenie dla lekarzy różnych specjalizacji cały czas jest aktualne, bo podobnie jak inne placówki medyczne my także mamy braki personalne – dodaje prezes ZPS.

W Zespole Przychodni Specjalistycznych obecnie pracuje siedmiu lekarzy Podstawowej Opieki Rodzinnej, oraz lekarze wielu specjalizacji w ponad 40 specjalistycznych poradniach.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

To ważne badanie, wykorzystywane głównie w reumatologii, przy diagnostyce chorób naczyniowych, chorób tkanki łącznej np. twardziny układowej, czy tocznia rumieniowatego, chorobach stawów, objawach zimnych dłoni, w diagnostyce objawów Raynaud (napadowy skurcz tętnic w obrębie rąk, rzadziej stóp powstający pod wpływem zimna, emocji lub bez uchwytnej przyczyny).

Kapilaroskopia stosowana jest również w diagnostyce cukrzycy i jej powikłań oraz niektórych chorób dermatologicznych, np. łuszczycy.

Kapilaroskopia – co to takiego?

Badanie służy ona ocenie krążenia w małych naczyniach skóry i błon śluzowych. Polega na oglądaniu pod mikroskopem naczyń włosowatych zaopatrujących skórę. Najczęściej oglądanymi miejscami są wały paznokciowe dłoni i stóp. Na badaną okolicę nakłada się olejek immersyjny i ogląda pod mikroskopem.

✅ W Zespole Przychodni Specjalistycznych badanie kapilaroskopii wykonuje chirurg naczyniowy, Andrzej Majda.

✅Rejestracji na kapilaroskopię dokonać można telefonicznie pod nr 14 63 10 274 lub, w Rejestracji Ogólnej przy ul. Marii Skłodowskiej – Curie 1 (parter, okienko nr 1).

UWAGA!

Badanie kapilaroskopii można wykonać w naszej przychodni zarówno prywatnie jak i na NFZ. Wówczas wymagane jest skierowanie od lekarza reumatologa lub dermatologa ZPS. Uwzględniamy również skierowania wydane przez specjalistów innych placówek (objętych umową). Wszystkiego można dowiedzieć się pod nr tel. 14 631 02 74

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Woda to nie wszystko. To, że w czasie upałów nie odczuwamy głodu nie znaczy, że możemy pomijać posiłki. Odpowiednio dobrane produkty dostarczają nam niezbędną dla zdrowia dawkę witamin oraz innych, cennych składników odżywczych. Odpowiednio zbilansowana dieta pozwoli nam dobrze funkcjonować w czasie upału.

– Niewłaściwa dieta oraz zbyt mała podaż płynów w upalne dni może mieć nieprzyjemne konsekwencje. Wysoka temperatura przede wszystkim sprzyja powstawaniu obrzęków, zwłaszcza u kobiet problemem w czasie gorących dni jest puchnięcie nóg. Ponadto w czasie upałów, wraz z potem tracimy przez skórę cenne składniki mineralne, które musimy uzupełniać, bo inaczej może się to odbić na naszym zdrowiu – mówi dietetyk w Zespole Przychodni Specjalistycznych w Tarnowie, Joanna Mamuszka.

Jej zdaniem najlepsza dieta na upały to dieta śródziemnomorska, której podstawę stanowią warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty zbożowe oraz kefir i maślanka.

– Kiedy żar leje się z nieba, może brakować ochoty na obfity obiad. Gorącą zupę śmiało możemy wówczas zastąpić pysznym chłodnikiem. Alternatywą dla talerza ciepłej zupy może stać się także szklanka przecierowego soku warzywnego lub pomidorowego. Rano przygotujmy śniadanie, które zapewni nam energię na dalszą część dnia, a jednocześnie dostarczy dawkę cennych składników odżywczych. Mogą to być kanapki z pełnoziarnistego pieczywa z porcją wędliny dobrej jakości, sera czy omlet z warzywami lub na słodko z dodatkiem owoców jagodowych, do tego szklanka soku i już mamy wartościowy, a zarazem lekki posiłek – radzi dietetyk.

Warzywa i owoce – przede wszystkim orzeźwiają, a po drugie mają w sobie sporo wody, jak np. arbuz czy pomidor. Zawierają też potas i sód, konieczne do utrzymania prawidłowej gospodarki elektrolitowej. Warto sięgać także po pomarańcze, melony, gruszki, jabłka, które regulują poziom nawodnienia organizmu.

Kefir i maślanka świetnie sprawdzą się z owocami jako orzeźwiający koktajl. Mają przyjazne bakterie, wspierają funkcjonowanie mikroflory jelitowej, zwiększając przy tym odporność na infekcje.

W czasie upału powinniśmy również zrezygnować z obciążających organizm, tłustych, smażonych potraw. Warto przygotowywać dania z grilla, piekarnika lub gotowane na parze, które będą nie tylko lżejsze, ale i zdrowsze.

Trzeba też pamiętać o ograniczeniu spożycia soli.

No i nie zapominajmy o piciu wody! Pić należy regularnie, a nie wtedy, kiedy już odczuwa się pragnienie, gdyż jest ono oznaką odwadniania się organizmu.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

W całej Polsce rośnie liczba osób chorych na boreliozę. Eksperci ostrzegają, że najgorszy czas właśnie trwa. W czerwcu i lipcu odnotowuje się najwięcej zachorowań. Poniżej opisujemy zasady postępowania w przypadku wkłucia się kleszcza. Zostały one opracowane przez dr Agnieszkę Jankowską-Zduńczyk, Konsultanta Krajowego w dziedzinie medycyny rodzinnej.

Kleszcz to mały, pasożytniczy pajęczak. Żywi się krwią, atakuje zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Dorosłe osobniki dosyć łatwo zauważyć, ale młode postaci, które także przenoszą choroby są drobne, mogą mieć ok. 0,5 mm.

Można go spotkać na łąkach, w lasach, w przydomowych ogródkach, chwastach, krzewach na spodniej stronie liści. Na ukąszenie kleszczy narażeni są więc zarówno mieszkańcy wsi, jak i miast.

Przyciąga je ciepło, ruch powietrza oraz zapach potu. Po powrocie z miejsc, w których występują powinniśmy dokładnie sprawdzić nasze ciało oraz głowę. Najczęściej znajdziemy je w miejscach, gdzie nasza skóra jest najdelikatniejsza m.in. w zgięciach stawów, za uszami, w pachwinach.

Aktywność kleszcza jest większa w godzinach porannych i wieczornych. Gdy temperatury w ciągu doby przekraczają 5-7C i jest wilgotno rozpoczynają swoją aktywność. W okresie letnim, zwłaszcza w czasie upałów, ograniczają ją – ale nadal powinniśmy być czujni.

Ukąszenie przez tego pajęczaka może powodować groźne choroby. Jak postępować po ugryzieniu przez kleszcza?

Na stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta można znaleźć ulotkę dotyczącą postępowania w przypadku wkłucia się kleszcza:

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU WKŁUCIA SIĘ KLESZCZA

Autor: dr Agnieszka Jankowska-Zduńczyk, specjalista medycyny rodzinnej, Konsultant Krajowy w dziedzinie medycyny rodzinnej www.rpp.gov.pl

SAMODZIELNIE USUNIĘCIE KLESZCZA

Osoba, która spostrzegła kleszcza wkłutego w skórę powinna usunąć go jak najszybciej. Im dłużej kleszcz ma kontakt z krwią człowieka, tym większe jest ryzyko zakażenia. Na podstawie opublikowanych danych z badań naukowych stwierdzono znaczący wzrost ryzyka zakażenia bakterią przenoszoną przez kleszcze po 36 godzinach od momentu wkłucia.

Uzależnianie wykonania czynności higienicznej, jaką jest usunięcie kleszcza ze skóry, od uzyskania pomocy lekarskiej jest błędem, który może skutkować niepotrzebnie zwiększonym ryzykiem zachorowania na choroby wywołane drobnoustrojami przenoszonymi przez te pajęczaki. W ramach samopomocy celowe jest skorzystanie z istniejących możliwości, nie wymagających pomocy lekarskiej:

W aptekach w sprzedaży otwartej, szeroko dostępne są odpowiednie narzędzia do bezpiecznego i skutecznego, samodzielnego usuwania kleszczy, według załączonych do danego narzędzia instrukcji. Wszystkie narzędzia gwarantują bezpieczne uchwycenie kleszcza najbliżej skóry a także umożliwiają skuteczne wyciągnięcie pasożyta ze skóry.

Po usunięciu kleszcza należy zastosować czynności higieniczne, polegające na umyciu i zdezynfekowaniu skóry (np. wodą utlenioną lub innymi produktami z apteki).

W sytuacji, w której w trakcie usuwania kleszcza pozostanie duży fragment jego ciała np. główka – w pierwszej kolejności należy wykonać czynności opisywane w ulotkach załączonych do zakupionych narzędzi do usuwania kleszczy.

Mniejsze fragmenty kleszcza, które w trakcie usuwania pozostaną pod skórą z reguły nie zwiększają istotnie ryzyka zakażenia, zatem wówczas można poprzestać na umyciu i dezynfekcji rany.

Nieprawidłowe usuwanie kleszczy zwiększa ryzyko zakażenia drobnoustrojami chorobotwórczymi,

dlatego należy pamiętać by kleszcza:

! Nie wyciągać „gołymi” palcami

! Nie rozgniatać

! Nie wyciskać

! Nie wykręcać

! Nie przypalać

! Nie smarować tłustymi substancjami lub innymi chemikaliami (np. kosmetykami do ciała, oliwą z oliwek)

! Nie usuwać igłą

Usunięcie kleszcza jest zabiegiem higienicznym, nieinwazyjnym, wykonywanym samodzielnie, podobnie jak usunięcie innych pasożytów ze skóry (np. pijawki) lub usunięcie drobnej drzazgi. Znaczna większość przypadków nie wymaga interwencji pielęgniarki lub lekarza. Uzależnienie usunięcia pasożyta od uzyskania pomocy lekarskiej może niepotrzebnie zwiększyć ryzyko zakażenia się drobnoustrojami chorobo-twórczymi przenoszonymi przez kleszcze i nie powinno mieć miejsca szczególnie wobec dzieci

KONSULTACJE Z PERSONELEM MEDYCZNYM

Porady lekarza mogą wymagać nieliczne sytuacje, w których:

! Wystąpiło zaczerwienie i/lub obrzęk, w miejscu wkłucia i/lub wokół niego po całkowitym lub niecałkowitym usunięciu kleszcza (w sytuacjach gdy pozostał duży fragment). Należy przy tym pamiętać, by obserwować miejsce po usunięciu kleszcza, ponieważ niektóre z charakterystycznych objawów zakażenia mogą się pojawiać nawet kilka tygodni po wkłuciu się kleszcza.

! Wystąpiły nagłe i inne poważne objawy: np. wysoka gorączka, nudności i wymioty, bóle głowy lub objawy neurologiczne.

Każda poradnia POZ (podstawowej opieki zdrowotnej) jest wyposażona w odpowiedni sprzęt medyczny, co umożliwia lekarzowi rodzinnemu podjęcie prostych procedur. Jeśli lekarz rodzinny po zbadaniu pacjenta zadecyduje o konieczności interwencji chirurgicznej, pacjent otrzyma odpowiednie skierowanie na dalsze leczenie.

JAK ZAPOBIEGAĆ ZACHOROWANIU?

Zalecane jest zaszczepienie się przeciw wirusowemu zapaleniu mózgu. Szczepienie możliwe jest w każdym wieku, polega na podaniu kilku dawek zgodnie z zaleceniami producentów. Informacje o szczepieniu przeciw zakażeniu wirusem wywołującym kleszczowe zapalenie mózgu znajdą Państwo na stronie Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego: http://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/kleszczowe-zapalenie-mozgu/

Wybierając się na spacer należy stosować preparaty odstraszające kleszcze i właściwie ubierać się w regionach, gdzie duża ilość kleszczy jest nosicielem drobnoustrojów chorobotwórczych, szczególnie w okresach wzmożonych aktywności tych pajęczaków, tj. w maju/czerwcu, oraz wrześniu/październiku.

Należy dokładnie się obserwować i usunąć ze skóry wszelkie zanieczyszczenia bezpośrednio po

powrocie z łąki, lasu, spaceru z psem itp. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca ciała, gdzie skóra jest delikatna tj. okolice pach, pachwin, skóra okolic intymnych, fałdy skórne. Po spacerze odzież powinna być wytrzepana w celu usunięcia kleszczy, które nie zdążyły się wkłuć w skórę.

Czynność usunięcia kleszcza powinna być podjęta samodzielnie najszybciej jak to jest możliwe, przy wykorzystaniu powszechnie dostępnych przyrządów i narzędzi, których bezpieczeństwo i skuteczność zastosowania jest opisana przez producentów.

Po samodzielnym usunięciu kleszcza należy obserwować miejsce po wkłuciu pajęczaka, ponieważ niektóre z charakterystycznych objawów zakażenia mogą się pojawiać nawet kilka tygodni po zakażeniu.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Specjaliści z „Przychodni leczenia chorób misiów i lalek” tym razem odwiedzili przedszkole Promyczek w Tarnowie. Akcja Zespołu Przychodni Specjalistycznych ma na celu zmniejszenie u dzieci lęku przed wizytą u lekarza i białym fartuchem.

Przedszkolaki wcielają się w rolę opiekuna swojego „chorego” misia, a zadaniem lekarzy jest go wyleczyć.

– Mojego misia bolała głowa i brzuch, pan doktor dał receptę i lekarstwa – antybiotyk dwa razy dziennie. – Moja małpka miała gorączkę i anginę dlatego przyszedłem z nią do lekarza. – Mój miś złamał łapkę i pan doktor ją zabandażował – opowiadały maluchy.

Poprzez zabawę dzieci dowiadują się na czym polegają poszczególne badania, że są bezbolesne i że lekarz nie jest taki straszny.

– Lekarz nie jest straszny i niczego złego nie robi. – Ja lubię chodzić do lekarza dlatego, że nam pomaga gdy jesteśmy chorzy – przekonują przedszkolaki z Promyczka.

Cała zabawa jak najbardziej przypomina realistyczną sytuację. Pracownicy ZPS są w białych fartuchach, mają ze sobą stetoskop, ciśnieniomierz, strzykawki i opatrunki.

– Poprzez odwrócenie ról, gdzie dziecko staje się rodzicem swojego ukochanego pluszaka, a leczenie nie dotyczy bezpośrednio jego, mamy szansę dotarcia do malucha z każdą informacją. Dzieci chętnie angażują się w taką zabawę, a my dzięki temu możemy przekazać im ważną wiedzę o leczeniu i potrzebie odwiedzania lekarza w przypadku choroby. Poprzez zabawę tłumaczymy na czym polegają poszczególne badania, albo co należy zrobić kiedy ktoś np. złamie rękę. Mieliśmy tutaj wiele takich przypadków kiedy miś w czasie zabawy „przewrócił się i bardzo bolała go ręka”- mówi lekarz ortopeda Jarosław Kolendo, prezes ZPS (doktor Jarek).

W całej akcji chodzi o to, żeby dziecko przełamało w sobie strach przed wizytą w gabinecie.

– Jeśli dziecko zrozumie, że do lekarza nie chodzi się za karę, lecz po pomoc, chętniej będzie współpracowało z doktorami – tłumaczy Małgorzata Topolska, kierownik Sekcji Organizacji Promocji i Statystyk w ZPS.

Mali pacjenci (misie i lalki) otrzymują odznaki „Dzielny Pacjent”, a ich opiekunowie specjalne upominki.

UWAGA

Przedszkola zainteresowane akcją Zespołu Przychodni Specjalistycznych mogą zgłaszać się do ZPS ☎️14 631 02 74.

67210308_646514332524240_5572930631626653696_n

67399934_336757593916985_2255449599583977472_n

67442955_2304466059636592_1074491119699492864_n

67025167_578008899395790_7664439998082449408_n

67067864_622818808227839_2455068869069373440_n

67293809_509406563136352_5448182709513879552_n

67078628_2213517618683588_17201953905836032_n

67194473_470968103679155_7233881273394003968_n

67149286_687057828475446_7575300004848336896_n

67345298_730592280718218_5702724199714390016_n

67375794_497524547650495_961985855835078656_n

67400400_931406710553635_8438497717340078080_n

67734308_1986514611495198_583452336291053568_n

67084671_328895717998689_988368641638531072_n

67196377_489377591872477_5521623639503405056_n

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Ministerstwo zdrowia uruchomiło specjalną infolinię w sprawie dostępności do leków. Dzwoniąc pod bezpłatny numer Telefonicznej Informacji Pacjenta – 800 190 590 – można dowiedzieć się, w której aptece jest do kupienia lek potrzebny pacjentowi.

Połączenia będą odbierać konsultanci Narodowego Funduszu Zdrowia i Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. Na stronie internetowej Ministerstwo zdrowia zamieściło instrukcję korzystania z infolinii👇

✅Jak połączyć się bezpośrednio z konsultantem od leków?

1. Wybierz bezpłatny numer 800 190 590

2. Zgłosi się automatyczna sekretarka, która poprosi Cię o wybór tematu rozmowy

3. Z klawiatury telefonu wybierz cyfrę 3. Wtedy połączysz się z konsultantem, który podpowie Ci, gdzie kupisz lek, którego potrzebujesz.

WAŻNE❗️ Wybierając cyfrę 3, połączysz się z bezpośrednio z konsultantem od leków. Jeśli dzwonisz w innej sprawie, wybierz cyfrę 1 lub 2.

✅O czym warto wiedzieć dzwoniąc na infolinię?

Z infolinii dowiesz się, w której aptece znajdziesz swój lek. Przed wizytą w aptece upewnij się, że lek jest na miejscu. Numer telefonu do apteki poda Ci konsultant podczas rozmowy.

Pamiętaj, że infolinia informuje o dostępności leków. Nie udziela informacji o dawkowaniu leków, ich zamiennikach oraz nie rezerwuje leków w aptece. O te szczegóły zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę.

UWAGA‼️
Infolinia działa od poniedziałku do piątku, od godz. 8.00 do 18.00.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Parkinson to jedna z najcięższych chorób wieku starczego, ale zdarza się, że jej pierwsze objawy pojawiają się jeszcze przed 40. rokiem życia. Dlaczego czas w przypadku tej choroby ma znaczenie i co jest ważne w leczeniu Parkinsona?

Rozmawiamy z Ewą Borowską – Sądowicz, neurologiem z Zespołu Przychodni Specjalistycznych w Tarnowie.

Parkinson to częsta diagnoza?

Niestety tak. Jest to druga co do częstotliwości, po Alzheimerze choroba zwyrodnieniowa układu nerwowego. Szacuje się, że na świecie z powodu Parkinsona cierpi ponad 6 mln ludzi, a prognozy mówią, że za 20 lat tych przypadków będzie dwa razy więcej. W Polsce, według danych szacunkowych, na Parkinsona choruje od 70 do 140 tys. osób, a rocznie mamy około 8 tys. nowych zachorowań.

Kogo najczęściej dotyka ta choroba?

Choroba Parkinsona najczęściej dotyka osób pomiędzy 50. a 60. rokiem życia. Uważa się, że średni wiek zachorowania to jest 58 lat. Natomiast zdarzają się postacie wcześniejsze, jest tzw. młodzieńczy Parkinson, który dotyka osób przed 40. rokiem życia, czasami nawet po 20. roku życia.

Co wiemy o przyczynach Parkinsona?

My wiemy co się dzieje w mózgu, ale ciągle nie wiemy dlaczego. W zdecydowanej większości przypadków to jest choroba idiopatyczna, czyli taka w której przyczyn w zasadzie nie znamy. Mówi się o predyspozycjach genetycznych (5-10% chorych). Ostatnio pojawiły się też teorie, że choroba nie zaczyna się w mózgu, a w przewodzie pokarmowym. Specjaliści zauważyli, że pacjenci z Parkinsonem mają zmienioną florę bakteryjną. I znaleziono w jelitach komórki oblepione patologicznym białkiem, które jest także w mózgu chorych na Parkinsona.

Skąd białko z jelit znajduje się w mózgu?

Nasz przewód pokarmowy jest unerwiony przez taki długi nerw, który ma swoje jądro w pniu mózgu i ten nerw unerwia cały przewód pokarmowy. Z jakiegoś, nieznanego nam jeszcze powodu, te białka przedostają się drogą tego nerwu błędnego do śródmózgowia i tam powodują zmiany.

Dlaczego zmienia się nam flora bakteryjna w jelitach?

Jemy różne rzeczy, różne konserwanty, czasami są to leki, które mogą zmieniać tę naszą florę bakteryjną w jelitach. Naukowcy już rozważają przeszczepianie osobom z Parkinsonem flory bakteryjnej od zdrowego człowieka. To jednak na razie odległa przyszłość.

Na czym dokładnie polega choroba Parkinsona?

Choroba Parkinsona polega na tym, że w pewnych strukturach mózgu dochodzi do zwyrodnienia i obumierania komórek nerwowych. W prawidłowych warunkach nasze neurony wydzielają dopaminę, przekaźnik chemiczny odpowiedzialny za transmisję sygnałów pomiędzy istotą czarną, a ciałem prążkowanym w kresomózgowiu. Impulsy nerwowe przekazywane z istoty czarnej są odpowiedzialne za zależną od naszej woli pracę mięśni i koordynację ruchową. Kiedy dojdzie do obumarcia 50-60% komórek pojawiają się kliniczne objawy choroby Parkinsona.

Jakie objawy mogą świadczyć o chorobie Parkinsona?

Wiele osób z pewnością dobrze kojarzy tę chorobę przez postać św. Jana Pawła II, któremu towarzyszyliśmy przez wiele, wiele lat w tej chorobie aż do samego końca. Ta choroba najczęściej kojarzona jest z drżeniem rąk, ale to tylko jeden z jej objawów. Osoba z Parkinsonem ma charakterystyczny wygląd. Jest to sylwetka pochylona, głowa i ramiona do przodu, chód drobnymi krokami, z pocieraniem stopami o podłoże. Są też trudności z precyzyjnym wykonywaniem czynności – zapinanie guzików, zasuwanie zamka, pisanie. Są też zaburzenia równowagi. Są upadki. Zmienia się twarz i głos pacjenta – jest monotonny, ściszony, niewyraźny. Występuje ślinienie, spadki ciśnienia, nietrzymanie moczu, zaparcia. Są zaburzenia węchu, smaku, a nawet depresja.

Parkinsona nie można wyleczyć?

Niestety nie ma leku przeciwko chorobie Parkinsona, niemniej stosowane środki farmakologiczne i leczenie chirurgiczne mogą złagodzić przebieg choroby i opóźnić jej przebieg. Dlatego ważne jest, że jak tylko zaważymy u siebie albo u swoich bliskich niepokojące objawy powinniśmy skontaktować się z lekarzem, ponieważ zachodzące zmiany w mózgu są nieodwracalne.

Czas ma znaczenie?

Im wcześniej rozpoczniemy podawanie leków i rehabilitację stan pacjenta jest znacznie lepszy. Choroba Parkinsona ma charakter postępujący. Pierwszy okres choroby z uwagi na bardzo dobrą odpowiedź na leczenie lekami dopaminergicznymi nazywany jest niekiedy „miodowym miesiącem” i trwa około 5 lat. Postępujący ubytek komórek nerwowych i rozszerzanie się uszkodzeń na kolejne obszary mózgu, powodują pojawienie się okresu zaawansowanego.

Rehabilitacja jest ważna w przypadku choroby Parkinsona?

Rehabilitacja ma ogromne znaczenie w przypadku tej choroby. W ogóle leczenie powinno być kompleksowe. Chory, oprócz neurologa, ewentualnie neurochirurga powinien być objęty opieką psychiatry, logopedy, fizjoterapeuty i dietetyka.

Musimy pamiętać, że pacjenci nie umierają z powodu choroby Parkinsona a powikłań, dlatego w im lepszej kondycji będzie pacjent, im lepiej będzie się rehabilitował, im lepiej będzie się odżywiał, to jego stan jak najdłużej będzie zadowalający.

Wracając do samej rehabilitacji, w tym pierwszym etapie choroby kiedy jeszcze nie ma zaburzeń ruchowych ta rehabilitacja to jest takie działanie rekreacyjne. Wtedy zaleca się pacjentowi np. chodzenie z kijkami nordic walking, gdzie angażujemy wszystkie mięśnie ciała. Bardzo polecany jest taniec, szczególnie tango argentyńskie, które angażuje dużo mięśni. Natomiast w późniejszym etapie kiedy pacjent ma problemy z poruszaniem się, ćwiczymy naukę chodzenia, wstawania, obracania się, uczymy takiego pacjenta utrzymywać równowagę czy pokonywać przeszkody. Pamiętajmy, żeby z mieszkania chorej osoby usunąć wszelkie bariery architektoniczne. Nie może być żadnych progów, o które taka osoba może się potknąć, dywaników, na których może się poślizgnąć. Taka osoba musi mieć odpowiednie obuwie, które dobrze trzyma się na stopie i wysokie, sztywne łóżko, bo z niskiej wersalki, gdzie kolana są wyżej niż biodra takiemu choremu ciężko wstać.

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Istnieje powszechne przekonanie, że dziecko wyrasta z zeza i że do drugiego roku życia nic nie robi się z uciekającym okiem. To nieprawda. Dzisiaj wiadomo, że wczesna diagnostyka jest bardzo ważna, ponieważ pozwala poradzić sobie z problemem i uniknąć poważnych powikłań.

Rozmawiamy z ortoptystką, Izabelą Michalik-Domańską z Poradni Leczenia Zeza w Zespole Przychodni Specjalistycznych w Tarnowie.

Zez to częsty problem?

Zez jest schorzeniem, które dotyczy około 2-5 % populacji dziecięcej, co stanowi około 8 mln dzieci. Szacuje się, że ponad połowa wszystkich dzieci, nawet tych bez wady refrakcji, ma zaburzenia widzenia.

Na czym polega ta wada?

Istotą zeza jest brak równoległego ustawienia oczu, może ono występować stale lub okresowo, podczas patrzenia do bliży lub do dali.

Skąd się bierze zez u dziecka i kiedy może się pojawić?

Do głównych przyczyn występowania zeza zalicza się:

– przyczyny sensoryczne, obejmujące choroby siatkówki i wady refrakcji,

– przyczyny motoryczne, tj. nieprawidłowości rozwojowe, pourazowe mm. gałkoruchowych, zmiany w obrębie unerwienia mięśni oczu,

– przyczyny ośrodkowe, do których zalicza się min. urazy okołoporodowe, urazy fizyczne, psychiczne, nadpobudliwość OUN,

– czynnik genetyczny, czyli rodzinne występowanie zeza.

Dziecko samo z zeza nie wyrośnie?

Dzieci nie wyrastają z zeza. Zaburzenia wzrokowe nie cofają się samoistnie, a wręcz przeciwnie, utrwalają się prowadząc do bardzo poważnych zmian w zakresie postrzegania i nieprawidłowego rozwoju dziecka.

Dlaczego tak ważna jest wczesna diagnostyka? Jakie mogą być konsekwencje nieleczonego zeza?

Wczesna diagnostyka jest kluczowa. Im szybciej wykryjemy istniejące wady, tym szybciej je skorygujemy, a tym samym stworzymy dziecku właściwe warunki potrzebne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania nie tylko wzrokowego, ale i psychoruchowego.

Nieleczony zez, zwłaszcza ten który istnieje od urodzenia, czy też powstały w okresie do 3. roku życia, w znaczny sposób ograniczy zdolność naszego dziecka do prawidłowego rozwoju, a tym samym z pewnością wpłynie na wybór drogi zawodowej. Widoczny zez z pewnością będzie przyczyną dyskomfortu, niskiej samooceny, a nawet przyczyną ograniczeń w relacjach z innymi.

Co powinno zaniepokoić rodziców? Kiedy warto udać się do ortoptysty?

Jeśli rodzice często słyszą od swojego dziecka, że boli je głowa, oczy, że obraz im się rozmazuje, wiruje, że widzą np. podwójnie wyrazy w książce, powinni jak najszybciej udać się do lekarza okulisty. Najczęściej przyczyną jest nieskorygowana wada refrakcji, a po jej zastosowaniu objawy ustępują.

Ponieważ zaburzenia widzenia dotyczą także tych dzieci które nie posiadają wady refrakcji, czy zeza to rodzice powinni zwrócić uwagę na to czy:

– dziecko bywa rozdrażnione, nadpobudliwe, ma skłonności do wybuchania złością,

– czy ma kłopoty z koncentracją np. rodzice mają poczucie, że dziecko wcale nie słyszy tego co się do niego mówi,

– ma kłopoty z poprawnym wykonaniem polecenia, bez kilkukrotnego dopytywania o to, co ma zrobić

– ma problemy z czytaniem, myli słowa, pomija początek lub koniec wyrazu,

– ma kłopoty z pisaniem, nie mieści się w liniaturze albo mocno wyciąga poza linie,

– czy chętnie sięga po nowe zabawki, chętnie zdobywa nowe umiejętności, jest pewne siebie.

Proszę pamiętać o tym, że dziecko z racji braku świadomości, że powinno widzieć inaczej, lepiej, może nie zgłaszać nam żadnych dolegliwości, i do momentu sprawdzenia stanu wzroku naszego dziecka nie będziemy mieli pewności, że widzi ono tak jak powinno.

Zatem jeżeli rodzice obserwują u swoich pociech w/w objawy, powinni udać się do okulisty, a jeśli dziecko nie ma wady wzroku to do ortoptysty.

Jak diagnozuje się zez u dziecka? Jak wygląda pierwsza wizyta w Pani gabinecie?

Metody diagnostyczne zależne są od wieku dziecka. Jednakże w każdym przypadku należy:

– Zebrać dokładny wywiad i określić z jakim rodzajem zeza czy zaburzenia mamy do czynienia, gdyż to determinuje dalsze postępowanie,

– sprawdzić ostrość widzenia,

– wykonać test naprzemiennego zakrywania oczu (tzw. cover -test) do bliży i do dali,

– zbadać ruchomość gałek ocznych w 9 zasadniczych kierunkach spojrzenia,

– zbadać konwergencję i akomodację,

– dokonać pomiaru wielkości (kąta) zeza,

– sprawdzić stan widzenia obuocznego i przestrzennego.

Wszystkie te badania wykonuje w swoim gabinecie. Metoda, za pomocą której badam dostosowana jest do wieku pacjenta. W przypadku małych dzieci, kilku bądź kilkunastomiesięcznych, bywa że diagnostyka odbywa się etapowo z racji na niską zdolność koncentracji, szybkie znudzenie i niecierpliwość malucha.

Na czym polega leczenie zeza, kiedy wystarczy samo noszenie okularów, a kiedy konieczny jest zabieg chirurgiczny?

Celem leczenia zeza jest uzyskanie pełnego widzenia obuocznego z widzeniem przestrzennym, pełna ostrość widzenia i prawidłowa ruchomość oczu. Zważywszy na fakt, iż proces ten jest długotrwały, żmudny, wymagający zaangażowania i cierpliwości ze strony małych pacjentów jak i ich rodziców, leczenie powinno być rozpoczęte natychmiast po zdiagnozowaniu, gdyż czas odgrywa istotną rolę w uzyskaniu jak najlepszych efektów terapeutycznych.

Jeżeli zezujący pacjent po zastosowaniu korekcji okularowej ma pełną ostrość widzenia, prawidłowe widzenie obuoczne ze stereopsją i równoległe ustawienie oczu to poza wizytami kontrolnymi i zmianą szkieł nie wymaga innych metod leczenia.

Sprawa komplikuje się wtedy, kiedy pomimo szkieł pacjent nadal zezuje, brak pełnej ostrości widzenia, brak prawidłowego widzenia obuocznego, czy też występują zaburzenia w ruchomości mięśni oczu. Taki pacjent kwalifikuje się do ćwiczeń ortoptycznych lub pleoptycznych.

Zdarzają się i tacy pacjenci, u których zez jest tak duży, że pierwszym etapem leczenia musi być zabieg chirurgiczny, gdyż tylko mechaniczne ustawienie gałek ocznych i redukcja zezowego ustawienia pozwoli na podjęcie terapii widzenia.

Czy w przypadku zeza można mówić profilaktyce, co rodzice mogą zrobić, żeby ta wada u dziecka się nie rozwinęła?

Profilaktyką powinny być systematyczne kontrole u lekarza okulisty, szczególnie dotyczy to dzieci rodziców, którzy sami w dzieciństwie mieli zeza, czy też inne zaburzenia wzrokowe. Każdy rodzic powinien pamiętać, że nawet jeśli pierwsze badanie niczego nie wykaże, to istnieje ryzyko powstania zeza, wady wzroku w późniejszym czasie. Dlatego też warto systematycznie kontrolować stan widzenia u dzieci u okulisty.

Kiedy powinno się wykonać pierwsze, kontrolne badanie wzroku u dziecka?

Badanie okulistyczne powinno się wykonać w pierwszych 6 miesiącach życia dziecka. Ten czas jest bowiem krytyczny w rozwoju widzenia u dzieci, w tym okresie nieskorygowane wady refrakcji, nieleczone choroby oczu, zez mogą na trwałe upośledzić widzenie obuoczne.

Ponieważ rozwój widzenia obuocznego kończy się około 2. roku życia, to jest to bardzo dobry czas na zweryfikowanie ile i w jakim stopniu nasz maluch widzi.

Bezwzględnie badaniu okulistycznemu powinny być poddane dzieci rozpoczynające naukę w szkole, gdyż istniejąca ewentualnie wada refrakcji zostanie skorygowana i nasze dziecko będzie miało zapewniony komfort pracy wzrokowej w szkole i przede wszystkim, równe szanse na zdobywanie wiedzy.

Poradnia Leczenia Zeza dla Dzieci i Młodzieży. Już można się zapisywać

CZYTAJ CAŁOŚĆ

Zamiast trzech wizyt jedna! Pacjenci Zespołu Przychodni Specjalistycznych w Tarnowie mogą teraz liczyć na konsultację specjalisty oraz diagnostykę kardiologiczną (ekg i echo serca) w tym samym dniu, podczas jednej wizyty.

Taka usługa jest możliwa dzięki temu, że do zespołu specjalistów dołączyła nowa Pani Kardiolog:)

Pacjentów (w ramach usług prywatnych) przyjmuje lekarz, Katarzyna Zach.

Zapisy pod numerem ☎️ 14 631 02 74

Serdecznie zapraszamy🙂